„Conrad nasz współczesny”
14 listopada w warszawskim Teatrze Palladium odbędzie się międzynarodowa konferencja naukowa poświęcona twórczości jednego z najwybitniejszych pisarzy przełomu XIX i XX wieku, Josephowi Conradowi-Korzeniowskiemu. Konferencja ma na celu ukazanie wielu oblicz Conrada: pisarza zarazem polskiego i angielskiego, kolonialnego i postkolonialnego, wiązanego z kulturą wysoką i popkulturowego, znanego i zapoznanego. Przede wszystkim jednak jej temat jest aktualność dzieła autora „Tajnego agenta” w perspektywie współczesności. Twórczość Conrada nie tylko znakomicie wytrzymała próbę czasu (do dziś pisarz jest jednym z najchętniej ekranizowanych autorów swojej epoki, a jego utwory należą do żywego kanonu, czego świadectwem liczne odwołania w prozie współczesnych gigantów pokroju Philipa Rotha, Johna le Carré, Vieta Thana Nguyena, V.S. Naipaula, Salmana Rushdiego), lecz także zachowuje zaskakującą aktualność. Poruszane przez Conrada problemy odnajdujemy bowiem w naszej rzeczywistości, dlatego też zamykający konferencję panel będzie próbą spojrzenia na współczesność oczyma autora „Jądra ciemności”. Udział w konferencji potwierdzili wybitni conradyści z Polski, Anglii, Stanów Zjednoczonych i Niemiec. Organizatorem konferencji jest Fundacja Universitatis Varsoviensis, współorganizatorami zaś są Instytut Książki i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Honorowym patronem imprezy jest wybitny conradysta Zdzisław Najder. Strona www konferencji „Conrad Nasz współczesny”
Fotorelacja: Koncert w 60. rocznicę urodzin Jacka Kaczmarskiego
W poniedziałkowy wieczór na deskach warszawskiego Teatru Palladium odbył się wyjątkowy koncert. A to za sprawą niecodziennej okazji – 60. rocznicy urodzin Jacka Kaczmarskiego. Urodzinowo na cześć poety zagrali uzdolnieni polscy artyści m.in. Paweł Kukiz, Miłka Małecka, Mateusz Nagórski oraz Julia Konarska. Nie zabrakło ulubionych przez fanów utwory m.in. „Krzyk”, „Manewry” oraz „Mury”. (…) Więcej na stronie Warszawa i Okolice
Koncert „Żołnierze Niezłomni! Upominamy się o Was!”
Koncert „Żołnierze Niezłomni! Upominamy się o Was!” 26.02.2017 r. Palladium ul. Złota 9, Warszawa wejście 17:00 start 18:00 WSTĘP WOLNY W niedzielę 26 lutego 2017 roku w Teatrze Palladium odbędzie się organizowany przez Stowarzyszenie Młodzi dla Polski oraz Fundację „Universitatis Varsoviensis” koncert pod tytułem: „Żołnierze Niezłomni ! Upominamy się o Was !” Drodzy Żołnierze Wyklęci! Upominamy się o Was! Dla wolnej Polski tysiące z Was poświęciło swoją młodość, marzenia, życie. Jesteście naszymi bohaterami. Dlatego uczynimy wszystko, byście odpowiednio do swojej chwały oraz poświęcenia zostali uhonorowani. My, młodzi, żyjący w wolnej Polsce, dzięki Waszej niezłomności możemy cieszyć się wolnością, którą swoim duchem i walką pielęgnowaliście. Pomni tej odpowiedzialności, chcemy się odpłacić Wam wieczną pamięcią i chwałą Waszej czci. fragment manifestu akcji społecznej „Upominamy się o Was!” Wydarzenie jest częścią wyjątkowej akcji społecznej, mającej na celu upamiętnienie żołnierzy, którzy po II Wojnie Światowej nie złożyli broni, i w latach 1945 – 1963 walczyli w tzw. „powstaniu antykomunistycznym”. W pierwszej części programu wystąpi zespół historyczno-patriotyczny Forteca. Gwiazdą koncertu będzie założony przez utalentowanego kompozytora, wokalistę i gitarzystę Dariusza Malejonka zespół Maleo Reggae Rockers, który w swojej twórczości wiele utworów poświęca upamiętnianiu bohaterstwa osób, które oddały życie za walkę o wolną Polskę. Wystąpią: Halina Mlynkova Kasia Kowalska Anna Witczak (Dikanda) Fala Kasia Malejonek Zespół Dziewczyny Mona Maleo Reggae Rockers Support: Zespół Fabryka HALINA MLYNKOVA – pochodzi z polskiej rodziny mieszkającej na Śląsku Cieszyńskim w Republice Czeskiej. Urodziła się w 1977 roku w czechosłowackiej miejscowości Nawsie (cz. Návsí). Halina Mlynkova talent i zainteresowanie muzyką odziedziczyła po rodzicach. Jej ojciec śpiewał w zespole Gorol, a matka należała do chóru. Sama w młodości występowała w ludowym zespole Olza. Ukończyła czeską szkołę podstawową oraz liceum medyczne w Cieszynie. Warto nadmienić, że ojciec artystki, Władysław Młynek, był znanym działaczem polonijnym, prezesem Polskiego Związku Kulturalno – Oświatowego. Ma starszego brata Władysława. Już po przeprowadzce do Polski, w latach 1995 – 1997 trzykrotnie prowadziła folkową imprezę Gorolski Święto w czeskiej przygranicznej miejscowości Jabłonków (Jablonkov), która jest prezentacją kultury polskiej w tym regionie. Po ukończeniu szkoły średniej skorzystała z możliwości wyjazdu na studia do Polski, którą zapewniło jej rządowe stypendium. Wybrała studia etnologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dodatkowo zapisała się do Akademii Jazzowej, mimo, że rodzice nie chcieli, aby poważnie zajęła się kariera muzyczną. Pierwsze dokonania Młynkowej związane były z muzykami Januszem Grzywaczem i Joszko Brodą, z którymi zagrała kilka koncertów. Towarzyszyła też Brodzie w występach kolędowych w polskich kościołach. W 1998 roku po raz pierwszy wystąpiła na swoim koncercie jazzowym w Klubie pod Jaszczurami w Krakowie. Początek prawdziwej kariery Młynkowej to jednak rok 1999. Wtedy właśnie, dzięki znajomości z Grzywaczem, trafiła do założonego rok wcześniej przez Janusza Musa zespołu Brathanki. 13 kwietnia 1999 roku po raz pierwszy wystąpiła z tą grupą. W 2000 roku gotowa była pierwsza płyta Brathanków, z Młynkową jako główną wokalistką. Był to okres, kiedy niezwykle popularne były zespoły łączące tradycyjną muzykę ludową ze współczesną muzyką taneczną i pop. Wykonawcy tworzący w tej stylistyce, jak Golec uOrkiestra czy projekt Kayah & Bregović odniosły wielkie sukcesy komercyjne. Ich dokonania powtórzył debiutancki krążek Brathanków „Ano!”, łączący folk, pop i rock. Szczególnie popularny był utwór „Czerwone korale”, będący dotychczas popisową piosenką zespołu. Płyta rozeszła się w ponad stutysięcznym nakładzie i zyskała status czterokrotnej platyny. Brathanki były nominowane za swoje dokonania do nagrody Fryderyk 2000 w kategorii piosenka roku, grupa roku, fonograficzny debiut roku oraz album roku – muzyka tradycji i źródeł. Sukces ten zepsuło nieco odkrycie przez media faktu, że część kompozycji na płycie była dziełem węgierskiego kompozytora Ferenca Sebő, jednak zespół twierdził, że nawiązywał do tradycyjnych melodii ludowych i nie był świadomy ich autorstwa. Ostatecznie Brathanki doszły do porozumienia z Sebő, który nawet pomagał zespołowi w pracy nad druga płytą. Sukces Brathanków dopomógł także w karierze medialnej samej wokalistki. Młynkowa prowadziła w 2000 roku programy Wizja TV oraz Pub w prywatnej stacji TVN. Z zespołem powróciła drugą płytą, wydaną w 2001 roku i utrzymaną w podobnej do debiutu stylistyce „Patataj”. Był to kolejny komercyjny sukces grupy. Album została sprzedany w ponad 80 tysiącach kopii i znów zyskał platynowy status. Ponadto Brathanki otrzymały za niego Fryderyka 2001 w kategorii album roku – etno/folk. Połączenie muzyki ludowej ze skocznymi i energetycznymi elementami rocka i popu po raz kolejny przyniósł powodzenie. Niemal od razu wielkim przebojem radiowym stał się singiel „W kinie w Lublinie kochaj mnie”, który zdobył pierwsze miejsca list przebojów najważniejszych rozgłośni. Niedługo potem Młynkowa ujawniła, że wychodzi za mąż. Jej wybrankiem został aktor Łukasz Nowicki, syn sławy polskiego kina Jana Nowickiego. Szybko podjęli decyzję o ślubie. Pobrali się w sierpniu 2003 roku. Szybko też okazało się, ze spodziewają się potomstwa. W ciąży Młynkowa pracowała cały czas z Brathankami nad materiałem na trzecia płytę. Okazało się jednak, że ze względu na decyzje zespołu oraz pogorszenie atmosfery między muzykami Młynkowa zdecydowała się na odejście, co było niemałym zaskoczeniem dla mediów oraz fanów grupy. Jeszcze jako wokalistka Brathanków Młynkowa zaangażowała się w nagranie charytatywnej składanki „Ladies”, wspierającej walkę z rakiem, pod patronatem Jolanty Kwaśniewskiej. Wykonała na nią własną wersję piosenki „To były piękne dni” z repertuaru Haliny Kunickiej, a także wystąpiła na promującym dobroczynną płytę koncercie. KASIA KOWALSKA – to jedna z najbardziej znanych polskich wokalistek. Swoją muzyczną karierę rozpoczęła od debiutanckiego albumu Gemini, wydanego w 1994, okrytego potrójną platyną, z którego pochodzą przeboje „Jak rzecz” czy „Oto ja”. Kolejne płyty to kolejne „platynowe” sukcesy: w 1995 ukazała się koncertowa płyta „Koncert inaczej”, w tym roku też podczas Sopot Festival zdobyła Grand Prix i Nagrodę Publiczności za utwór „A to co mam”; w 1996 roku wydała album „Czekając na…”; w 1997 wystąpiła w filmie „Nocne graffiti” u boku Marka Kondrata; rok 1998 to kolejny sukces w postaci albumu „Pełna obaw”. W latach 2000-2008 ukazały się jeszcze albumy „5”, „Antidotum”, „Samotna w wielkim mieście”, „Antepenultimate”, które zdobywały serca słuchaczy i uznanie krytyków, i jak poprzednie, zdobyły status platyny. Rok 2010 przyniósł bardzo dobrze przyjęty zarówno przez fanów, jak i krytykę album z utworami Grzegorza Ciechowskiego „Moja Krew”. Kasia ma na swoim koncie wiele prestiżowych nagród, w tym Fryderyki, Superjedynki i MTV European Music Awards, i choć od
KONCERT KATY CARR „W HOŁDZIE CICHOCIEMNYM”
17 grudnia 2016 roku, w warszawskim Klubie Palladium odbędzie się wyjątkowy koncert brytyjskiej wokalistki i multiinstrumentalistki polskiego pochodzenia KATY CARR. Artystka wystąpi w składzie Katy Carr and The Aviators. Ich muzyka określana jest jako eksperymentalne połączenie folku i popu. Wstęp wolny! Termin: 17.12.2016 Miejsce: Palladium, Złota 9, Warszawa Czas: 20:00 Bilety: Wstęp wolny Bezpłatne wejściówki do odebrania w lokalizacjach: Kasa Palladium, Złota 7/9 codziennie od 12:00 do 19:00, tel: 22 827 70 49, email: kasa@teatrpalladium.com Klub Proxima, Żwirki i Wigury 99a, pon-pt od 9:00 do 17:00 tel: 22 822 87 02, email:klub@klubproxima.com.pl Biuro Fundacji UV , ul. Karkowskie Przedmieście 24 pokój 109 pon-pt od 9:00 do 16:30 tel 22 826 56 13 Katy Carr to brytyjska wokalistka i multiinstrumentalistka polskiego pochodzenia, zafascynowana Polską i jej historią. Występuje z grupą 🙂 Katy Carr and The Aviators. Ich muzyka określana jest jako eksperymentalne połączenie folku i popu. Katy będąc osobą mającą korzenie zarówno polskie jak i brytyjskie jest przepełniona pasją i uczuciem dla obu swoich ojczyzn. Za pośrednictwem swojej muzyki od wielu lat z pasją i oddaniem kultywuje przyjaźń pomiędzy tymi narodami. Artystka nagrała do tej pory 5 albumów – „Screwing Lies” (2001), „Passion Play” (2003), „Coquette” (2009), „Paszport” (2012), „Polonia” (2015). Jej singiel „Kommander’s Car” z płyty „Paszport” został zainspirowany ostatnimi 80 metrami brawurowej ucieczki z obozu koncentracyjnego Auschwitz dokonanej przez Kazimierza Piechowskiego oraz jego kolegów, którzy przebrani w mundury SS wyjechali z obozu w ukradzionym samochodzie komendanta Rudolpha Hössa w czerwcu 1942 roku. Pomysł piosenki powstał w sierpniu 2009 roku podczas pracy nad ścieżką dźwiękową do 25 minutowego filmu dokumentalnego „Kazik and the Kommander’s Car” (pol. „Kazik i samochód komendanta”, w reżyserii Hannah Lovell). Piechowski w wywiadzie dla BBC odniósł się do piosenki Kommander’s Car mówiąc, że „jest jak brama zamykająca dramat jego życia”, a o Katy powiedział: „ona precyzyjnie opisała ten dramat w swojej piosence. Zawsze uważałem, że ten najbardziej dramatyczny moment w moim życiu nie zostanie usłyszany. Teraz mogę zamknąć ten rozdział.” W listopadzie 2011, Katy została nominowana do London Music Award wraz z Kate Bush i PJ Harvey,. W 2014 roku album „Paszport” wygrał w konkursie „Independent Music Awards” w kategorii „Concept Album”. W 2015 roku Katy Carr została nagrodzona honorowym członkostwem Pierwszej Polskiej Dywizji Pancernej. Za swój dorobek muzyczny i humanitaryzm została uhonorowana w 2016 roku medalem „Pro Patria”. Tytuł Polonii pochodzi od gestu oddania i lojalności Sir Edwarda Elgara w stosunku do swojego bliskiego przyjaciela i kolegi, kompozytora, późniejszego prezydenta Polski, Ignacego Paderewskiego (GBE – Rycerza Wielkiego Krzyża Orderu Imperium Brytyjskiego). Elgar napisał swój utwór pt. Polonia w 1915 roku, dokładnie 100 lat temu, z myślą o Funduszu Na Rzecz Polskich Ofiar (Polish Victims Relief Fund). W 1915 roku Polska została wymazana z mapy Europy, w konsekwencji uprzedniego rozdzielenia przez 120 lata między jej sąsiadów Rosję, Prusy i Austrię. Z końcem I wojny światowej Polacy odzyskali swój kraj. Inspiracją dla powstania piosenek Katy były ważne momenty polskiej historii i polskiego życia – aspekty kultury, wyczyny i zdarzenia wojskowe i wywiadowcze, wynalazki intelektualne i nauka, jak również lojalność i odwaga, które to cechy charakteru były niezbędne do ich dokonania. Polonia, piąta płyta Katy Carr, powstała pod wpływem inspiracji zagadnieniami słabo zbadanymi przez zachodnich historyków, jak front wschodni II wojny światowej i potężna siła militarna walczących o wolność Polski. Piosenki Carr znajdujące się na płycie Polonia odkrywają tych samych ludzi, którzy w czasie II wojny światowej walczyli nie tylko o niepodległą Polskę, ale i o wolność Zachodu, zwłaszcza Wielkiej Brytanii. Polska była nie tylko jedynym sojusznikiem Wielkiej Brytanii przez pierwsze dwa lata wojny, ale jej największą militarną siłą koalicyjną po USA pod koniec II wojny światowej. Inspiracją do napisania utworów do albumu „Polonia” były sylwetki wielkich polskich bohaterów walczących za wolność oraz przyjaźni polsko-brytyjskiej w czasie II Wojny Światowej. Jumping with Zo (Skacząc z Zo), w której to piosence generał Elżbieta Zawacka, jedyna kobieta skacząca w Cichociemnych, elitarnym polskim pułku spadochronowym, skacze „w niebo tak ciemne”. Melodia ta zawiera małą aluzję do „Hejnału,” tradycyjnego, polskiego narodowego muzycznego symbolu Polski, czterokrotnie granego co godzinę na trąbce na Rynku Głównym w Krakowie. W lżejszym tonie wspaniałe jest odwołanie się do Charliego Chaplina w When Charlie Met Pola (Kiedy Charlie poznał Polę) – w swojej książce Moja podróż za granicę (1921) Chaplin napisał, że jego narzeczona Pola Negri była najpiękniejsza „rzeczą”, jaką widział w Europie. Tutaj znany muzyk folkowy Guy Schalom dodatkowo gra na łyżkach. Tytuł Polonii pochodzi od gestu oddania i lojalności Sir Edwarda Elgara w stosunku do swojego bliskiego przyjaciela i kolegi, kompozytora, późniejszego prezydenta Polski, Ignacego Paderewskiego (GBE – Rycerza Wielkiego Krzyża Orderu Imperium Brytyjskiego). Elgar napisał swój utwór pt. Polonia w 1915 roku, dokładnie 100 lat temu, z myślą o Funduszu Na Rzecz Polskich Ofiar (Polish Victims Relief Fund). W 1915 roku Polska została wymazana z mapy Europy, w konsekwencji uprzedniego rozdzielenia przez 120 lata między jej sąsiadów Rosję, Prusy i Austrię. Z końcem I wojny światowej Polacy odzyskali swój kraj. Jej czwarty album, „Paszport”, został nagrany w 2012 roku, w 70. rocznicę ucieczki Kazimierza Piechowskiego z Auschwitz. Cały album inspirowany jest losem członków polskiego ruchu oporu z okresu II wojny światowej. Na płycie znalazł się ponownie utwór dedykowany Piechowskiemu „Kommander’s Car”, utwór „Wojtek”, którego bohaterem jest syryjski niedźwiedź brunatny oraz szeregowiec służący w 2. Korpusie Polskim – Wojtek oraz utwór pt. „Mała little Flower” poświęcony Irenie Opdyke (pseudonim Mała) jednej z 6339 Polskich Sprawiedliwych wśród Narodów Świata oraz jej narzeczonemu Jankowi Ridlowi (pseudonim „Mercedes Benz”), który zginął w czasie akcji bojowej w maju 1944 roku, na dzień przed zaplanowanym ślubem. Aby uzyskać więcej informacji prosimy o kontakt: info@katycarr.com, www.katycarr.com ZAPRASZAMY!
Koncert Chopin był z UW – 06.11.2016 godz 17:00
06.11.2016, godz. 17:00 BENJAMIN GROSVENOR (Wielka Brytania) CHOPIN BYŁ Z UW – cykl koncertów chopinowskich na 200-lecie Uniwersytetu Warszawskiego Uniwersytet Warszawski oraz Fundacja Universitatis Varsoviensisserdecznie zapraszają na kolejny recital fortepianowy z cyklu pięciu koncertów chopinowskich zorganizowanych z okazji jubileuszu 200-lecia istnienia Uczelni. Wszystkie wydarzenia obchodów 200-lecia Uniwersytetu Warszawskiego odbywają się pod Honorowym Patronatem Prezydenta RP, Andrzeja Dudy. Ideą cyklu Chopin był z UW jest przypomnienie, że Uniwersytet Warszawski to miejsce szczególne w biografii Fryderyka Chopina. Kompozytor nie tylko przez dziesięć lat mieszkał wraz z rodzicami i rodzeństwem na terenie kampusu uniwersyteckiego, lecz także ukończył Szkołę Główną Muzyki, będącą częścią uniwersyteckiego Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych. Dlatego też organizatorzy cyklu postanowili upamiętnić związek Chopina z warszawską uczelnią poprzez zaprezentowanie w sali uniwersyteckiego Auditorium Maximum najpiękniejszych utworów Mistrza w najlepszych światowych interpretacjach.
StudentHire – platforma rekrutacyjna
StudentHire to pierwsza platforma rekrutacyjna dedykowana obecnym studentom w całej Polsce. Oferty pracy ukierunkowane są na ludzi młodych oraz zdolnych bez względu na ich kierunek studiów czy doświadczenie zawodowe. StudentHire wprowadza Cię w bezpośredni kontakt z pracodawcami! Szukasz stażu jako suplement swojego wykształcenia, lub doświadczenia które pozwoli ci uzyskać przewagę na starcie swojej kariery. Może szukasz nowych wrażeń, lub po prostu chcesz zarobić w trakcie studiów lub wakacji? Na StudentHire na pewno znajdziesz pracę która spełni twoje oczekiwania. https://www.studenthire.pl